Reclame is een fenomeen dat anno 2020 overal is doorgedrongen. Radio, televisie, gedrukte media, sociale media, etc. etc., overal is reclame. Ook in bioscopen worden tegenwoordig nog ‘commercials’ getoond, voorafgaand aan de filmvoorstellingen. In ons digitale tijdperk is het maken van deze reclames computerwerk geworden, teon waren het glasdia’s.
Glasdia’s
Er is een tijd geweest dat bioscoopreclame op een soort glazen ‘toverlantaarnplaten’ via een projector in de bioscoop op het witte doek werden gebracht. Er bestonden in Nederland bedrijven die zich toelegden op het maken van deze glasdia’s. Ze bestaan uit twee plaatjes glas. Op een ervan is een afbeelding gemaakt waar het tweede plaatje overheen werd gelegd. Het geheel is rondom afgesloten met over de randen geplakt papier.
de glasdia’s 
amateuristisch gemaakte dia 
Oisterwijk telde 2 bioscopen 
de maker van de professionele plaatjes
Twee bekende bedrijven op dit gebied waren de firma ‘Harpo’ uit Den Haag en ‘Cloeck en Moedigh’ uit Amsterdam. De platen worden vanaf de jaren ’40 tot in de jaren ’70 van de 20e eeuw in opdracht vervaardigd. Doel was reclame te maken voor o.a. de plaatselijke middenstand of voor bepaalde merken of goede doelen.
Oisterwijkse bioscopen
Oisterwijk kende in de periode dat de glasplaten werden gebruikt twee bioscopen: de Kunstkring bioscoop aan de Stationsstraat en het City Theater in het Wapen van Oisterwijk aan de Lind. In beide zalen werden dit soort platen tijdens de bioscoopvoorstellingen vertoond.
Bijzondere zoldervonst van glasdia’s
Onlangs kwam er een collectie ‘Oisterwijkse’ bioscoopreclame-platen boven water op de zolder van Piet van Amelsvoort. Er kan nog onderscheid gemaakt worden in de collectie. Enerzijds zijn er de platen die gemaakt zijn door de bovengenoemde professionele bedrijven. Daarnaast komen in de Oisterwijkse verzameling ook een aantal items voor die qua uitvoering duidelijk verschillen. Deze glasdia’s lijken door niet-professionele mensen gemaakt te zijn, waarschijnlijk om kosten te besparen. Of het een Oisterwijker geweest is (of misschien wel meerdere) die deze meer amateuristisch gemaakte platen op zijn naam heeft, is onbekend.
De meer professionele platen vallen nog te onderscheiden in twee categorieën, namelijk platen met een landelijke, algemene ‘boodschap’ (bijv. platen om goede doelen onder de aandacht te brengen, of bepaalde producten) en platen die specifiek op Oisterwijk gericht zijn, bijv. op Oisterwijkse middenstanders…
Oisterwijk in Beeld vrijwilliger Rob Rokven fotografeerde de dia’s en collega Martin van der Waals maakte de tekst.
De reclame van Jan Merkelbach in de Kunstkring
Er is een tijd geweest dat bioscoopreclame op een soort glazen ‘toverlantaarnplaten’ via een projector in de bioscoop op het witte doek werden gebracht, zo ook in de toenmalige Kunstkring. Oisterwijk in Beeld brengt een serie hierover, met als eerste de winkel van Jan Merkelbach.
Wijk B nummer 376
Aan de noordzijde van De Lind in Oisterwijk heeft ooit een winkel bestaan van de Wed. Merkelbach die aanvankelijk handelt in o.a. olielampen. Ook zetelt er rond 1945 al een elektriciën. Jan Merkelbach is de naam. Jan was al vroeg bezig met radio, geluid, en aanverwante zaken. Zo exploiteert hij samen met Janus Biemans (1886-1944) en Jonkheer J. de Kuyper (1886-1964) al aan het begin van de jaren ’30 de Oisterwijkse radiocentrale, aan de Parallelweg (nu Spoorlaan). Hier wordt distributieradio verzorgd voor Oisterwijk. Wie erop aangesloten was en een radiokastje met abonnement had, kon luisteren naar muziek.
Het aanvankelijk adres van de winkel van Merkelbach aan de Lind was: wijk B nummer 376, na 1948 De Lind 17. En dat huisnummer heeft het pand anno 2021 nog altijd.
Van radio’s naar parfumerie
Er worden later ook radio’s, grammofoonplaten en aanverwante artikelen verkocht. Een andere radiotechnicus die ooit een eigen zaak aan de Lind zou hebben, maar ook bij Jan Merkelbach werkt, is Gerard Mascherin. De firma Merkelbach is eveneens bekend van de geluidsinstallaties bij evenementen, waarbij de toen nog met draden aan elkaar verbonden luidsprekers aan lantaarnpalen werden opgehangen. De zaak is in december 1969 bij de kamer van koophandel geregistreerd als opgeheven. Hierna heeft het pand verschillende bedrijven gehuisvest, waaronder het verzekeringskantoor van Michel de Valk, zoon van de vroegere gemeentesecretaris Kees de Valk. Anno 2021 herbergt het pand De Lind 17 een parfumeriewinkel…
Reclame door glasdia’s belangrijk voor Jan
Jan Merkelbach heeft er kennelijk veel waarde aan gehecht reclame te maken in de bioscoop, want er zijn maar liefst 14 glasdia’s van zijn zaak bewaard gebleven. Het is duidelijk dat de dia’s met de Philipsreclames (13 van de 14 stuks) door professionals zijn gemaakt. Philips had uiteraard een naam te verliezen. Een van de dia’s zegt dat de muziek die in het bewuste theater via grammofoonplaten gespeeld werd van Jan Merkelbach afkomstig is, en deze dia heeft op zijn zachtst gezegd een wat meer amateuristische uitstraling.
Tweewieler-specialist René van Linden
Tweewieler-specialist René van Linden is ongetwijfeld één van de bekendste winkels in de Oisterwijkse Dorpsstraat. René (1917-1973) was een ‘import’ Oisterwijker, geboren in Hontenisse, provincie Zeeland. In 1918 komt hij, als kind, met zijn ouders naar Oisterwijk. Hier gaat hij, na zijn schooltijd, al snel werken in de rijwielbranche. Hij begint zijn werk bij Koos van Amelsvoort aan de Lind en in 1936 begint hij, voor zichzelf, naast gebouw de Schuur aan de Hoogstraat, in een oude smederij. Een stuk van de oude garage van Van Leest aan het Marktpad (dat van de Lind naar de Spoorlaan loopt) wordt zijn volgende adres. Uiteindelijk strijkt hij neer in de Dorpsstraat B339 (na 1948 nr. 20) waar de zaak onder zijn naam nog steeds voortbestaat.
Er worden, in die tijd, naast fietsen ook bromfietsen verkocht en gerepareerd. Deze reclame toont de Batavus Bilonet, een in die tijd populair vervoermiddel dat in 1951 op de markt kwam.
De reclame van Fotograaf Frans Romanesco
Als we denken aan fotografie in combinatie met Oisterwijk, dan schieten twee namen meteen te binnen: Vlaminckx en Romanesco. Laatstgenoemde winkel is feitelijk in de jaren ’20 in een schuur aan de Boxtelsebaan begonnen. Mathieu Romanesco (1885-1967) was de ‘pionier’. In 1953 werd de zaak overgenomen door een zoon van zijn broer Ties.
Deze Frans Romanesco (1929-2010) leert het fotografievak bij o.a. van Beurden in Tilburg. Hij breidt de zaak aan de Boxtelsebaan, samen met zijn vrouw, flink uit en brengt de zaak tot bloei. De fotostudio Romanesco is dan wijd en zijd bekend.
Bruidsfotografie is een van Frans’ specialiteiten. Tot 1990 zou hij het bedrijf voortzetten. Daarna gaat de zaak over naar zijn zoon Erik.
De reclame van Juwelier Bouwman
Aan de Dorpsstraat 15 in Oisterwijk kennen we in 2020 de juwelier Mignon stijl en trend. Ooit begon Ben Bouwman (Bemmel 1896-Oisterwijk 1962) hier zijn winkel in klokken, horloges en sieraden. Later verkocht hij ook ook brillen en aanverwante artikelen.
Vanuit Bemmel kwam Bouwman in 1922 naar Udenhout om het jaar daarop naar Oisterwijk te vertrekken. Hier bouwde hij een zaak op die een begrip werd. In 1927 trouwde hij met Annie Bullens (Boxtel 1906-Oisterwijk 1978) die aanvankelijk naast de klokken- en juwelierszaak een kapsalon exploiteerde. Bouwman heeft, voordat hij uiteindelijk zou uitkomen aan de Dorpsstraat 15, op verschillende adressen in Oisterwijk zijn zaak uitgeoefend.
Zo heeft hij adressen gehad aan het Kerkeind (aan het gedeelte dat nu Past. v. Beugenstraat heet), de Kerkstraat (nummer 70, waar later Cees Neggers zijn kapsalon had) en de Stationsstraat (hoek Dorpsstraat). Vanaf 1936 was zijn adres aan de Dorpsstraat het huidige nummer 20, later (vanaf 1947) de zaak van René van Linden.
Bouwman ‘stak over’ naar Dorpsstraat nummer 15. Zonen Hans en Gé Bouwman kwamen in 1954 bij hun vader in de zaak, en zij hebben tot 1993 de winkel gedreven als respectievelijk opticien en juwelier. Daarna is de zaak in andere handen overgegaan en was het ‘tijdperk Bouwman’ voor Oisterwijk voorbij.
De reclame van Christ Smulders in de Kunstkring
In deel 6 over de gevonden glasdia’s uit de Kunstkring deze keer de nog altijd bestaande winkel van Christ Smulders. Het leuke is dat de familie Smulders nog originele, niet gebruikte dia’s in haar bezit had, die zij graag afstonden voor dit artikel. Grappige is dat op één van de dia’s de naam Chris staat, in plaats van Christ.
Vanaf 1940 is aan de Burg. Verwielstraat in Oisterwijk een kleding- en manufacturenwinkel gevestigd die is genoemd naar de oprichter. Het is wat men noemt een familiebedrijf, destijds begonnen door de uit Tilburg afkomstige Christ Smulders en zijn echtgenote. Tot 2005 heeft de familie Smulders het bedrijf gerund. Daarna is het in andere handen overgegaan.
Generaties Oisterwijkers kochten er hun confectie-kleding, ondergoed, stoffen, fournituren en dergelijke. In onze tijd, anno 2020, bestaat het assortiment vooral uit ondermode, badmode en nachtkleding. Er is uit het bedrijf ook een internetwinkel voortgekomen waar bijv. exclusieve lingerie kan worden aangeschaft. De naam van de oprichter leeft heden ten dage nog voort op de gevel van het winkelpand…
750 jaar Oisterwijk
Alweer de achtste in een Oisterwijk in Beeld serie over glasdia’s, die gebruikt werden in de bioscoop van de Kunstkring. In deze serie vandaag informatie over het 750 jarige bestaan van Oisterwijk.
In het jaar 1963 herdenkt Oisterwijk dat het 750 jaar bestaat. Zoals deze bioscoop-glasdia zegt werd dat gevierd met grootse feesten. Ook bestaat dat jaar de Oisterwijkse markt in haar toenmalige vorm 12,5 jaar. Dit wordt o.a. gevierd met een wedstrijd “de mooiste marktkraam” op 16 mei, op 30 mei een toespraak van de burgemeester H. L. M. F. baron van Hövell van Wezeveld en Westerflier en op 6 juni een wedstrijd “mooiste koopman of koopvrouw in klederdracht”. Het programma van de dorpsfeesten zelf, gehouden van 10 mei tot 30 juni had een grote verscheidenheid aan onderdelen, zodat de term “voor elk wat wils” hier wel van toepassing was.
Aan de glasdia zelf valt het op, dat deze hoogstwaarschijnlijk is gemaakt door niet-professionele handen. Vergeleken met de dia’s van bijvoorbeeld Cloeck en Moedigh of Harpo heeft deze dia een meer ‘amateuristische’ uitstraling…
De kledingzaak van Tom van Rooij
De Dorpsstraat in Oisterwijk is vanouds ook de meest bekende winkelstraat in het dorp. Aan zowel de noord- als de zuidkant zijn tot op de dag van vandaag veel middenstanders actief. Op nummer 29 heeft vanaf 1938 een herenkledingzaak gezeten, aanvankelijk gerund door Lodevicus W. J. van Rooij (soms ook gespeld: Van Rooy, Utrecht 1910 – Oisterwijk 1997) die in dat jaar vanuit Utrecht naar Oisterwijk kwam, samen met zijn uit Oisterwijk afkomstige vrouw Antonia Bertens (Oisterwijk 1910 – 1953) en zoon Tom (Utrecht 1937 – Oisterwijk 2017).
Tom van Rooij was een actieve man. Hij leerde het vak van Kleermaker. In 1964 nam hij de zaak over van zijn vader. Hij trouwde met Corry Brekelmans en kreeg met haar vier kinderen. Van Rooij werd al in 1966 lid van de Oisterwijkse gemeenteraad, en vanaf 1978 is hij zo’n 12 jaar wethouder geweest.
Verdere activiteiten: bestuurslid van de winkeliersvereniging, actief bij Sinterklaasactie A68, kastelein in café Koosje (Koosje Seebregts-van Geenen was zijn schoonmoeder), voorzitter van Lovo en vanaf 1972 vier jaar stadsprins van Döllekesgat. Ook de oprichting van oude stijl Jazzgenootschap “Ons Genoegen” was zijn initiatief.
De naam van de winkel aan de Dorpstraat veranderde in de loop der jaren van ‘Tom van Rooij Modekleding’ in ‘Van Rooij Mannenmode’. Op een van de glasdia’s die de zaak in de Oisterwijkse bioscopen aanprees is zanger Tony Moore (pseudoniem van Anton Knollenburg, 1922-1985) van het onvolprezen Cocktail-Trio te zien. De winkel van Tom van Rooij verdween, de winkelbestemming van het pand bleef bestaan…
Firma Jos Hopmans
Aan de Stationsstraat in Oisterwijk is vanaf 1940 een uit Tilburg afkomstige textielhandelaar actief geweest. Jos Hopmans werd in 1900 in Tilburg geboren en heeft in die stad, aan de Stevezandschestraat, een winkel in tricotage gedreven onder de naam firma Hopmans-van Dooremaal. Zijn eerste echtgenote was Maria van Dooremaal. (Tilburg 1901-Oisterwijk 1941).
Al in 1924 was de zaak in Tilburg actief. Zoals gezegd verhuisde Hopmans in 1940 naar Oisterwijk, waar hij bij de Oisterwijkers bekend werd als “Sjef Hop” (Sjef komt van Josephus).
Hopmans trouwde later nog met Antonetta Verhoeven (Berkel-Enschot 1918-Tilburg 1959)
Zijn adres was aanvankelijk Stationsstraat B 510 genaamd, na 1948 werd dat nummer 15, naast de toenmalige boekhandel Oisterwijk. In deze zaak kon je terecht voor damesmode, meisjeskleding, ondergoed, en ook voor korsetten. Het is een voor Oisterwijk bekende zaak geworden. Hopmans was ook maatschappelijk actief. Zo werd hij lid van het Gilde Sint Sebastiaan. O.a. in 1952 wist hij het tot gildekoning te brengen.
In 1970 verhuisde Hopmans naar de Burg. Canterslaan. De zaak werd definitief opgeheven in maart 1971. Jos. Hopmans is in 1976 in Oisterwijk overleden.
De VEMI streekbeurs in 1958
Er is een tijd geweest dat bioscoopreclame op een soort glazen ‘toverlantaarnplaten’ via een projector in de bioscoop op het witte doek werden gebracht, zo ook in de toenmalige Kunstkring. Onlangs kwam er een collectie ‘Oisterwijkse’ bioscoopreclame-platen boven water op de zolder van Piet van Amelsvoort. Oisterwijk in Beeld brengt een serie hierover. In deel 11 Vemi.
In 1958 vierden zowel de Oisterwijkse V.V.V. als de r.k. middenstandsvereniging VEMI (Vereniging van Middenstanders) hun gouden feest. Hoewel in Oisterwijk al sinds 1886 een V.V.V. actief was, werd in 1908 deze vereniging voor vreemdelingenverkeer heropgericht.
Bij dit dubbele gouden jubileum werd een streekbeurs georganiseerd. 10 tot en met 18 mei vierde Oisterwijk feest en werden er allerlei activiteiten opgezet.
Er werd een speciale ‘Stichting Oisterwijk 1958’ opgericht om de feestelijkheden te organiseren. In het Lindenpark werd groots uitgepakt met speciale tentoonstellingshallen waarin de middenstand van Oisterwijk exposeerde. Bekende artiesten kwamen naar Oisterwijk, waaronder Willy Alberti en het Cocktail-Trio. Op 18 mei werd een bal gehouden waarmee de feestweek werd afgesloten.
Parfumerie Moerenburg
De aanduiding ‘drogist’ is afkomstig uit oude tijden. Het Middelnederlands kende het woord ‘droge’. Het komt er op neer dat kruiden e.d. vroeger voor ze verkocht werden eerst werden gedroogd. Het woord ‘drug’ is hiervan weer een afgeleide. In een drogisterij werden (en worden) bepaalde medicinale kruidenmiddelen, zelfhulpgeneesmiddelen, cosmetica, e.d. verkocht. En later kwamen daar allerlei andere zaken bij, zoals parfums en andere geurproducten. Het woord ‘parfumerie’ werd soms naast ‘drogisterij’ gezet.
Ooit was aan de Kerkstraat in Oisterwijk drogisterij ‘Het Witte Kruis’ gevestigd, om precies te zijn op nummer A 129. Na wijziging van de wijkindeling in nummering per straat werd dit (na 1948) nummer 76. De eigenaar van het pand was H. C. (Henricus) Moerenburg (1870-1943) In 1955 is dit bedrijf opgeheven.
Zijn zoon Jo Moerenburg vestigde zich daarna als drogist aan de Dorpsstraat B 358, later werd dit nummer 21. Jo had daarnaast aan de Spoorlaan een verf- en glashandel.
Zijn zoon Jo Moerenburg vestigde zich daarna als drogist aan de Dorpsstraat B 358, later werd dit nummer 21. Jo had daarnaast aan de Spoorlaan een verf- en glashandel.
De parfumeriewinkel is later door zijn kleindochter Jenneke Thijs voortgezet. Inmiddels is in het pand alweer enige jaren een modezaak, in o.a. exclusieve lingerie, te vinden.
Jansen woninginrichting
Een bekende naam in Oisterwijk waar het woningstoffering en -inrichting betreft, is lange tijd die van Jansen geweest.
P. Jansen begon zijn zaak in een pand aan de Dorpsstraat, naast de frituurzaak van Bertha en Jo Graft. Aanvankelijk hield de ‘oude’ heer Jansen zich enkel bezig met stofferen. Veel Oisterwijkse huis- en slaapkamers heeft hij vanaf de jaren ’50 voorzien van de nodige ‘stoffering’. Voorbeelden hiervan zijn de welbekende kokosmatten, die heel hard, maar ook sterk en slijtvast waren. De rollen hadden een bepaalde breedte en met grote kromme naalden werden de ‘kokoslopers’ aan elkaar genaaid met ijzergaren.
Een ander en ook heel bekend voorbeeld is ‘Balatum’, een soort vloerzeil dat vaak op slaapkamers werd gelegd. Dit was een materiaal met een ondergrond van met bitumen geïmpregneerd vilt, waarop een slijtvaste bovenlaag met decoratie was aangebracht. Het was niet echt duur en dus populair bij de ‘gewone’ man. Als er eenmaal een scheurtje in het zeil kwam, was verdere scheuring vaak onvermijdelijk.
Jansen is met de tijd meegegaan en verhuisde naar de overkant van de Dorpsstraat, naar nummer 16. Hier werd ook begonnen met meubels, luxaflex raambekleding e.d.
Ook dit pand werd weer verlaten en in 1980 opende Peter Jansen (de zoon) in een nieuwgebouwd pand aan de Kerkstraat 55-57 zijn winkel ‘Jansen Interieurs’. Deze zaak is ook alweer lang verdwenen. Het pand aan de Kerkstraat is verbouwd tot woonunits voor begeleid wonen.
De Confectiehal aan de Hoogstraat
Tilburger “Broer” de Laat (1928-2004) begon ooit zijn textielhandel aan de Oerlesestraat in Tilburg. Hij prees zijn waren aan met grote advertenties in kranten, waarbij hij vaak zelf gedichten schreef, meestal gesteld in Tilburgs dialect. Specialiteit waren o.a. herenkostuums aan lage prijzen. De Laat schermde ermee dat hij de man voor vele tientjes minder in het pak kon steken dan de concurrent. Het duurste complete herenkostuum kostte bij Broer de Laat in een bepaalde periode 125 gulden. Over het algemeen 50 á 60 gulden goedkoper dan elders.
De zaak bloeide en De Laat opende filialen in Waalwijk, en aan de Oisterwijkse Hoogstraat. Op nummer 134 verscheen in de jaren ’60 van de vorige eeuw de ‘confectiehal’, die daar een aantal jaren deel heeft uitgemaakt van de Oisterwijkse ‘middenstand’.
Hoogstraat 134 werd in 1974 gekocht door de familie Robben, die op dit adres eveneens een modewinkel openden. Het pand werd weer verkocht in 1984, en Ad Robben ging verder aan de Dorpsstraat. De winkel werd later overgenomen door zijn dochter en heet ook nu nog: Robben Bonneterie…
Reclame van Boekhandel Oisterwijk
Boekhandel Oisterwijk: een naam die al lange tijd met Oisterwijk verbonden is. De glasdia waarmee er in de Oisterwijkse bioscoop reclame voor werd gemaakt stamt uit de periode dat deze zaak te vinden was op de hoek van de Spoorlaan en de Stationsstraat. Het huidige nummer Stationsstraat 17 was vóór 1948 wijk B nummer 511.
Fons van den Boogaard (1890-1940) had vanaf begin jaren ’20 van de 20e eeuw in de Stationsstraat een drukkerij/uitgeverij, waar aanvankelijk o.a. het katholieke weekblad Het Kerkklokje voor Oisterwijk en Omstreken (voor de Oisterwijkers: ’t Kerkklökske) gedrukt werd. Later, na veel wederwaardigheden met betrekking tot van den Boogaard’s politieke overtuiging (om kort te gaan: hij was een groot sympathisant van de fascistische organisatie Zwart Front, en daaruit ontstonden bepaalde moeilijkheden) kwam de drukkerij in zwaar weer. Om het verlies aan drukkerij-inkomsten enigszins te ondervangen werd er ook een boekhandeltje bij geopend. Overigens werden er in de tijd van van den Boogaard ook rookartikelen, souvenirs, ansichtkaarten etc. verkocht. Zijn weduwe nam na zijn overlijden de zaak over.
Later heeft Lies van der Eerden (1913-2012) de boekwinkel aan de Stationsstraat voortgezet. Je kon bij haar ook terecht voor schrijfwaren e.d. De winkel zou niet op deze plaats blijven, en belandde daarna aan de Kerkstraat 28-30, nabij de huidige Jodenkerksteeg, en daar zwaaide aanvankelijk Lies van der Eerden nog de scepter. Toen Lies ermee stopte kwam er een volgende investeerder/eigenaar op de proppen. Die werkte niet zelf in de boekhandel maar stelde personeel aan dat enkele jaren de winkel runde.
Daarna kwam Koos Olijerhoek (1938-1989) die de zaak weer overnam. Koos Olijerhoek heeft, samen met o.a. Cees Marsé (1952-2015) ook nog mede vorm gegeven aan de Oisterwijkse poëzienachten die gedurende een aantal jaren gehouden zijn. De ‘Kerkstraat-versie’ van boekhandel Oisterwijk stond ook bekend om zijn goed gesorteerde ‘ramsj’-afdeling…
Uiteindelijk zou boekhandel Oisterwijk neerstrijken in het oude Koninklijk Postkantoor aan de ‘driesprong’ Hoogstraat-Kerkstraat-Dorpsstraat, waar de winkel tot heden, d.w.z. 2021, nog altijd te vinden is…
Drukkerij van de Wouw
Eerder in deze serie zagen we boekhandel Oisterwijk de revue passeren, met daarbij de drukkerij van Fons van den Boogaard, die aanvankelijk het Kerkklokje drukte. Vanaf 1928 trok zijn broer Gust (1887-1964), in het begin samenwerkend met Fons, zich uit het bedrijf terug en hervatte de druk van dit weekblad in zijn eigen drukkerij. Het blad bleef een fenomeen.
En er kwamen meer drukkerijen…
In 1934 vestigde de in Tilburg geboren Ludovicus (Louis, oftewel Wied) van den Boogaard (1914-1989, een zoon van Gust) met door zijn vader aangevraagde handlichting een drukkerij/kantoorboekhandel aan de Dorpsstraat B 348 (na 1948 nummer 2). De Drukkerij werd “ELBO” gedoopt. Wied van den Boogaard was aanvankelijk directeur. Medefirmant en commissaris was Petrus van de Wouw, die tegenover woonde aan de Kerkstraat A 162 (later nummer 1-3). Juni 1937 veranderde er het een en ander doordat van de Wouw uittrad als commissaris. Zijn opvolger werd een andere Van de Wouw, Gerardus. Per 15 januari 1938 trad Wied van den Boogaard uit als directeur. Het vestigingsadres veranderde naar het hierboven genoemde adres aan de Kerkstraat. De naam bleef “Elbo”… Petrus van de Wouw werd per medio januari 1938 de nieuwe directeur. In november 1941 ging de zaak in liquidatie, maar deze toestand zou niet zo blijven. Tezelfdertijd namelijk werd opnieuw opgave gedaan bij de kamer van Koophandel, en werd de drukkerij voortgezet.
Wied van den Boogaard was inmiddels (in 1949) als voortzetting van zijn bestaan als voormalig drukker zijn eigen kantoorboekhandel, genaamd “LABO” gestart. Adres: Dorpsstraat 2. De naam van de drukkerij werd per februari 1971 gewijzigd van “ELBO” in “Drukkerij en kantoorboekhandel van de Wouw”, totdat in 1973 de zaak zou worden overgenomen door Th. Taminiau, afkomstig uit Tilburg. Deze ontplooide ook nog andere activiteiten, waaronder, vanaf 1976, het verzorgen van Telexberichten voor derden, onder de toepasselijke naam “Hot Line Telexburo”. Uiteindelijk zou de firma in 1981 in staat van faillissement komen, en worden opgeheven. Kantoorboekhandel “LABO” van Wied van den Boogaard was al eerder, namelijk in 1971, van het Oisterwijkse toneel verdwenen.
Garage van Vught
Garage van Vught was ooit gevestigd op het adres Burgemeester Vogelslaan 1. Het Esso Servicestation dat gebouwd werd door garagehouder Jo van Vught is een aantal jaren actief geweest op deze plaats.
De eerste Oisterwijkse Autorijschool Vamor (Vakexamens Auto-en Motor Rijschoolbedrijven) was van eveneens van Jo van Vught. We hebben het daarbij over de periode late jaren ’60 van de twintigste eeuw, de 04242-tijd zullen we maar zeggen… De garage aan de Burgemeester Vogelslaan werd nadien overgenomen door Jan van Vught, In 1981 is deze weer verkocht aan de volgende garagist, genaamd Van Baast.
Einde serie
Met deze garage eindigt onze serie over de glasdia’s waarmee men destijds in de bioscopen reclame maakte voor Oisterwijkse winkels en bedrijven. In de verzameling zijn ook een aantal glasdia’s aangetroffen die niet specifiek op Oisterwijk gericht zijn, maar bijv. als ‘propaganda’ voor algemene goede doelen en landelijke merken. Weliswaar werden deze dia’s in de bioscopen in Oisterwijk vertoond, maar vanwege het niet specifiek Oisterwijkse karakter ervan is besloten ze in deze serie niet aan bod te laten komen.
Voor deze serie is gebruikgemaakt van diverse bronnen. Allereerst natuurlijk wat betreft de afbeeldingen van de glasdia’s de collectie van P. van Amelsvoort (Oisterwijk). Voor de teksten is gebruik gemaakt van het archief van opgeheven bedrijven van de Kamer van Koophandel (Brabants Historisch Informatiecentrum te ’s Hertogenbosch), de archiefcollectie van Heemkundekring de Kleine Meijerij (Oisterwijk) gegevens uit het Regionaal archief Tilburg, en diverse bronnen in het publieke domein, waaronder de internetpagina Delpher. De foto’s van de dia’s zijn gemaakt door Rob Rokven en de teksten voor Martin van der Waals, beide Oisterwijk in Beeld vrijwilliger.