Cafe De oude Vos en de kasteleinsvrouw Bet Vos hebben een belangrijke rol gespeeld in het het verzet in Oisterwijk. Bet Vos wordt in 1898 in Oisterwijk geboren als Elisabeth van Nunen. Zij groeit op in Oisterwijk en Moergestel en trouwt in 1919 met Bart Vos.

In 1924 verhuist het gezin Vos naar aan de Spoorlaan 72 (nul Leo van der Steen) in Oisterwijk. Bart is dan afgekeurd omdat hij bij de jacht zijn rechteroog verloor. Het echtpaar koopt het café “De Voermanskar”. Bart start een kolenhandel. Bet drijft het café en als het café niet meer voldoet niet meer aan de eisen van de tijd wordt besloten een nieuwe zaak te bouwen: café “De Oude Vos”.



Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit. Bet Vos staat voor iedereen op de bres, samen met Bart. Zo rolde vanzelf in het verzet. Zowel het café als de kolenhandel van haar man bleken een goede dekmantel te zijn voor de illegale praktijken van Bet.
De familie Vos helpt onderduikers en brengen piloten over de grens. Bet verstopt wapens en radio’s onder de kolen. Vanuit café De Oude Vos worden diverse verzetsacties en sabotagedaden beraamd. Op de avond van vijf september 1944 stoppen drie voertuigen van de “Grüne Polizei” voor het café “De Oude Vos”.
De razzia vind plaats in de avonduren. Bart Vos, blind aan één oog, maar die met zijn ene oog meer zag dan veel anderen met beide ogen, had ’s middags al onraad bespeurd. Hij waarschuwt de jongens van de sabotagegroep daarom om even uit de buurt te blijven. Het café en het hele woonhuis wordt doorzocht. Op de slaapkamers worden matrassen met bajonetten doorboord. “Eén terrorist”, zo wordt aan Bet Vos onder bedreiging met een pistool te verstaan gegeven, “en de hele zaak gaat de lucht in”. De groep duikt onder in de Rozephoeve en daarna in de boerderij “Balsvoort” van de familie Schut.
Op 16 september wordt de met munitie geladen Duitse trein op het Oisterwijkse station doelwit van geallieerde vliegtuigen. Gigantische ontploffingen, brandende huizen, rondvliegend materiaal: een inferno! Het café wordt getroffen door een halve wagon, die door het dak de gelagkamer binnenkomt, gevolgd door een kist met explosieven. Datzelfde lot treft ook de naastgelegen panden.
Toen de oorlog voorbij was en alles weer opgebouwd ging ze het wat kalmer aan doen. Zij bouwen in de Joannes Lenartzstraat twee huizen, één voor dochter An en één voor henzelf. Bart Vos wordt dan ernstig ziek en sterft vrij snel, in 1959.
Zeven jaar later leert ze Martinus Derksen kennen, met wie ze op 20 augustus 1964 trouwt.

In 1983 krijgt Bet Vos-van Nunen het verzetsherdenkingskruis. Zij overlijdt in 1988 in Oisterwijk. In 2005 voert de Verenigde Oisterwijkse Spelers in het Natuurtheater het theaterstuk ‘Betje Vos’ op. In 2010 besluit het gemeentebestuur een straat naar haar te vernoemen in de wijk Pannenschuur.

Met dank aan Ad van den Oord