Carola Mokveld is sterk in het creëren van mooie objecten met simpel. Deze groep boten in de bomen zijn er een voorbeeld van. Ze horen er niet thuis, maar Carola Mokveld vertelt hoe dat zit aan Frans Kapteijns.
Carola Mokveld
De wisselwerking tussen ‘de ruimte’ en mijn werk is voor mij altijd een uitdaging geweest. Vanuit mijn eigen werk, ontstaan er nieuwe impulsen dankzij de ruimte (binnen of buiten) waar ik werk voor ga maken. Deze wisselwerking tussen werk, omgeving, kunstenaar en toeschouwer maakt de cirkel rond. Buiten, in de natuur, in en met de bomen, hebben ook weer en wind hun inbreng in het werk dat ontstaat. Zo kan het werk zich soms ook nog verder ontwikkelen, veranderen, door deze invloeden, tijdens de expositie zelf.
Titel Kunstwerk: Boten horen niet in bomen
Deze Carpinus, ofwel haagbeuk intrigeerde mij, door zijn vorm en zijn plek aan een kleine waterplas. Deze plas blijkt een infiltratiebekken te zijn, waarin het water uit de wijk zich verzamelt en vandaaruit langzaam in de bodem zakt. Omdat ik door de combinatie van het water en de boom getriggerd werd, wilde ik boten maken voor in de boom. Boten als symbool voor je levensreis, het onderweg zijn, de overgang van leven naar dood, vervoersmiddel van de ziel. Bomen zijn een symbool van de cyclus van het leven. Ze staan met hun wortels in de aarde, ze reiken met hun kruin naar de hemel. Waarom ikzelf meteen een helder beeld krijg van die boten in de boom blijft een raadsel. Als ik mij er in ga verdiepen verwacht ik toch beelden van boten in bomen tijdens een tsunami of tornado tegen te komen. Of boten in bomen om ze tijdelijk uit het water te houden…. Niets van dit alles…Boten horen niet in bomen…Toch moet het zo zijn en vertellen ze u en mij waarom… Lees verder over Carola Mokveld info van Kunst en Bomen