De familie Mayer had geen schijn van kans
Je kunt het je nu haast niet voorstellen, dat een grote bevolkingsgroep wordt vermoord. Gewoon omdat ze niet ‘passen’ in de ideologie van een enkele heerser. Toch is dat precies wat er in de tweede wereldoorlog met mensen van joodse afkomst gebeurde.
De in 1891 in Mannheim geboren Max Otto Mayer was een van de vele joden wiens eindbestemming werd bepaald omdat hij jood was. Ook zijn 2 jaar jongere vrouw, Erna Oppenheimer en hun zoon Friedrich werden het slachtoffer van de jodenvervolging.
Het verhaal van de familie Mayer
In juni 1939 vluchten Otto Mayer en zijn vrouw Erna naar Nederland. Zij wonen tijdelijk bij familie in Tilburg: Max Weil en zijn vrouw Jennie Oppenheimer. Max Weil is directeur bij de KLO (later KVL) van de families Adler & Oppenheimer, de grote leerfabriek in Oisterwijk. Eind september 1939 verhuizen Otto en Erna naar Oisterwijk waar ze voorlopig onderdak vinden in een pension aan de Peperstraat.
Hun zoon Friedrich Mayer is, als 13-jarige, begin januari 1939 al naar Nederland gekomen. Hij verblijft in het Zeehuis te Bergen, een vakantiekolonie waar ook Joodse vluchtelingenkinderen uit Duitsland zijn ondergebracht. Omdat hij waarschijnlijk een infectieziekte heeft, moet hij daar tot eind 1939 blijven. Volgens zijn persoonskaart woont Friedrich vanaf 2 januari 1940 in Oisterwijk.
In februari 1940 verhuizen de familie Mayer: Otto, Erna en Friedrich naar de Schoolstraat 18 waar ze 2,5 jaar wonen. Totdat ze eind augustus 1942 het gevreesde bezoek van de veldwachter krijgen die een deportatie-oproep bij zich heeft. Volgens opdracht melden zij zich de volgende dag waarna ze worden overgebracht naar kamp Westerbork.
Einddoel Auschwitz
Na een verblijf van bijna drie maanden in kamp Westerbork worden zij op 24 november 1942, samen met 700 andere joden, op transport gesteld. Onderweg vertraagt de trein zijn snelheid en stopt in Cosel waar zo’n 70 mannen tussen de 15 en 50 jaar de smerige trein moeten verlaten, niet wetende welk lot hen wacht. Friedrich Mayer, de zoon van Otto en Erna, maakt deel uit van deze groep. Zij worden in een van de werkkampen buiten Auschwitz te werk gesteld. De overige gedeporteerden vervolgen hun reis. Het einddoel blijkt concentratiekamp Auschwitz waar ze op 26 november 1942 arriveren. Meteen de volgende dag worden alle joden van dit transport vergast. Ook Otto Mayer en Erna Oppenheimer vinden hier de dood. Otto is dan 51 jaar en zijn vrouw Erna 49 jaar.
Van Friedrich Mayer is bekend dat hij rond 31 maart 1944 in een van de werkkampen ergens in Midden-Europa is gestorven, waarschijnlijk als gevolg van ziekte of uitputting. Friedrich is slechts 17 jaar oud geworden.
Meer informatie over het struikelstenenproject.