Duitsers doodden Gebroeders Schut

Hein en Bernhard Schut leidden een sober leven op Balsvoort, waar zij vluchtelingen en het verzet hielpen. Ze moesten het beide met de dood bekopen.

Gebroeders Schut gedood door de Duitsers

In deze aflevering het trieste verhaal van de gebroeders Schut. Vader Schut was landbouwer en zijn vrouw de dochter van een boswachter. In  1931-1932 werd vader Schut pachter van boerderij Balsvoort. Balsvoort is een gebied aan de rand van de Kampina.

Hein en zijn broer Theo hadden in de oorlog contacten met het verzet en er zaten geregeld onderduikers op Balsvoort, in de stal of in de schuur. Er waren Amerikaanse parachutisten gedropt op de Kampina en Hein ging vaak met de ondergrondse mee om deze soldaten eten te brengen.

Het was 6 okto­ber 1944, een kleine 3 weken voor de bevrijding van Oisterwijk. De evacués waren samen op het erf van “Balsvoort” doende een schuilkelder te graven om hun kostbare spul­len te kunnen bergen, voor het geval dat ze moesten verder trekken. Ver­derop in de bossen was Bernard Schut, met behulp van evacués, bezig bomen om te hakken om het geheel te kunnen verstevigen. Plots werden ze geconfronteerd met drie haveloos uitziende Duitsers die zeiden gedeserteerd te zijn en vertelden dat ze een schuilplaats zochten om zich vervolgens aan het verzet over te geven. Het bleken echter provocateurs en Hein ging huis­waarts, nog onwetend van het vreselijke lot hem en zijn broer die middag zou treffen. Rond drie uur werd de ouderlijke boerderij door Duitse soldaten omsingeld en onder hen bevonden zich ook de zogenaamde deserteurs, maar nu gekleed in het Duitse uniform. De evacués en de hoofdbewoners van “Balsvoort” moesten naar buiten komen en werden tegen de muur van een bijgebouw gezet.

Bernard, die zijn zoontje Bernard op de arm had, en Hein moesten naar voren treden. Weduwe Schut, de moeder van Hein en Bernard, was eieren halen op de Rosep Hoeve en wist dus niet wat er zich ondertussen thuis afspeelde. Bernard dacht op enig moment zijn kans schoon te zien, wendde voor dat hij moest plassen  en liep weg, maar hij werd gevolgd door Duitse soldaten. Er klonken plots schoten… Bernard kwam niet meer terug. Op de hoek,  ongeveer 100 meter van “Boerderij Balsvoort” in de richting van Oisterwijk, is Bernard op 6 oktober 1944 dood geschoten. Zijn lichaam is in een schuttersput gegooid.

De volgende dag, zaterdagmiddag 7 oktober rond vier vijf uur, namen twee met geweren bewapende  Duitsers Hein Schut en Gijs Schellen mee. Ze duwden de beide mannen met hun geweren vooruit  richting het bosgebied Hein Schut en Gijs Schellen liepen met de handen op de rug geboeid en hadden hun ogen te neer geslagen. . Een kleine drie kwartier later, werden een aantal geweerschoten gehoord. De Duitsers bleken bij het Aderven de executie voltrokken te hebben. Een groot vierkant gat en een kruis, in de boom gekerfd zijn nu nog de stille getuigen van dit drama. De volgende dag, zondagmorgen, heeft Jo Roozen, die lid was van het Rode Kruis, met een fiets-brancard de lijken opgehaald.

De gebroeders Schut kregen een straatnaam in de wijk Pannenschuur, waar in 1998 in opdracht van Theo Schut, zoon van Bernard, ook een monument voor de Gebroeders Schut geplaatst werd (Bevrijdingsplein), dat aanvankelijk (1981) stond aan de Oude Grintweg te Oirschot. Een monument voor verzetsmensen, waaronder de Gebroeders Schut werd in 2003 geplaatst aan de Roond te Boxtel aan de rand van de Kampina.