Dit verhaal gaat over nr 58474, Jacques Kieft. Dit nummer kreeg hij bij aankomst in concentratiekamp Neuengamme. Zijn verhaal? Hij wordt geboren op 22 oktober 1920 in Baarn.
Jacques weigert tijdens de Tweede Wereldoorlog voor de Duitse Arbeidsinzet te werken. Als NSB’ers hem te dicht op de hielen zitten, besluit Jacques eind 1943 in Oisterwijk onder te duiken, bij zijn oom en verzetsman Jan Linthorst, op De Lind 4. ‘Ome Jan’ Linthorst heeft een chemische fabriek genaamd Saboena (Maleis voor zeep). De Duitse Wehrmacht is de belangrijkste afnemer. Saboena heet daarom een ‘Kriegswichtig’ bedrijf, waardoor de werknemers vrijgesteld zijn voor arbeid in Duitsland. Een ideale plek om te werken voor jongens als Jacques die anders naar Duitsland zouden moeten.
Jacques Kieft sluit zich aan bij de pilotenhulp van Linthorst. Kieft vervoert samen met verzetsman Jan Brunnekreef per fiets geallieerde piloten naar Tilburg en is betrokken bij het verzamelen van levensmiddelenkaarten en geld voor onderduikers. De transporten van piloten vanuit Oisterwijk worden gedaan door o.a. Boy Ecury, Jan Brunnekreef en Jacques Kieft.
Een pilotentransport wordt op het kruispunt Oisterwijk-Moergestel in de nacht van 8 op 9 juli 1944 aangehouden door de Duitsers. De piloten worden doorgestuurd naar de Luftwaffe in Gilze-Rijen. De drie Nederlandse inzittenden, Jan Brunnekreef, de Eindhovense verzetsman Piet Haagen en de Eindhovense politieman Harry Aarts moeten mee naar de Siherheitsdienst (SD) in Den Bosch.
Jan Brunnekreef en Harry Aarts bekennen onder druk hun verzetsactiviteiten aan de SD. Brunnekreef wordt vervolgens gedwongen met de SD naar Tilburg te gaan om het huis van Coba Pulskens aan te wijzen, waar de drie piloten van een eerder transport van die nacht zitten. De Duitsers schieten bij de inval bij Coba Pulskens de piloten onmiddellijk dood. Coba Pulskens en ook Leonie van Harssel worden opgepakt en naar de Polizei- und Untersuchungsgefängnis in het voormalige grootseminarie Haaren vervoerd. De SD rijdt vervolgens met Brunnekreef naar Oisterwijk, waar hij het huis van Linthorst moet aanwijzen. Linthorst wordt ook gearresteerd en naar Haaren overgebracht.
Allen worden op 30 juli 1944 van Haaren naar Vught overgebracht. Op 19 augustus 1944 worden Linthorst, Brunnekreef, Haagen, Aarts en Van Bruggen op de fusilladeplaats van het kamp doodgeschoten. Jacques Kieft lijkt de dans te ontspringen.
Ruim twee weken later, na Dolle Dinsdag, worden alle andere gevangenen uit Vught geëvacueerd. Jacques Kieft verdwijnt met de mannelijke gevangenen, waaronder ook de Oisterwijkse verzetsman Wim Brugman, naar Sachsenhausen, bij Berlijn. Hij komt terecht in concentratiekamp Neuengamme, waar hij geregistreerd wordt onder nummer 58474.
In de jaren vijftig worden in kamp Sandbostel, waar in april 1945 vele gevangenen uit Neuengamme zijn ondergebracht, massagraven geopend. Daarbij komt bij de stoffelijke resten ook kampnummer 58474 van Jacques Kieft aan de oppervlakte. In 1956 kan met hulp van lichaamsbouw, gebitsstatus en andere uiterlijke kenmerken de identiteit van Jacques Kieft definitief vastgesteld worden. Hij is dus omgekomen.
Kiefts naam staat vermeld op een herdenkingsplaquette in de gemeente Baarn, op de Erelijst van Gevallenen in het gebouw van de Tweede Kamer en op de herdenkingsplaquette in het Mariakapelletje aan de Moergestelseweg en op het herdenkingsmonument aan de Gemullenhoekenweg. In 2012 besloot het Oisterwijkse gemeentebestuur om in Pannenschuur-Buiten alsnog een parkje naar Kieft te vernoemen: het Jacques Kieftpark.
Jacques Kieft werd slechts 25 jaar oud.
Literatuur: uitgeverij Ad van den Oord