Joannes Lenartsz ook wel Joannes van Oisterwijk genoemd, werd geboren in Oisterwijk omstreeks 1504. Hij was als Augustijner regulier kanunnik verbonden aan de priorij St. Elisabeth in Rugge, vlakbij de stad Brielle, alwaar hij was belast met geldelijke taken. Die kanunikken bedienden destijds ook de parochie Oisterwijk vanuit Leuven. Op oudere leeftijd werd hij door de prior naar Gorcum gestuurd om daar als rector van de aldaar aanwezige augustinessen op te treden. Hij fungeerde er tevens als hun biechtvader.
Katholieke geestelijken waren ten tijde van Alva’s schrikbewind in Gorcum actief in het opsporen van degenen die gebrek toonden aan trouw aan de katholieke kerk. Ketters werden door de pastoor bij de stadsregering aangegeven. Zo werden 65 personen in Gorcum in 1566 door de Bloedraad veroordeeld.
Op 27 juni 1572 viel Gorcum in geuzenhanden. Joannes en andere vooraanstaande katholieken werden opgesloten. In een showproces werden ze op veroordeeld tot de dood. Een aantal werden opgehangen aan een oude balk van de turfschuur van het kanunikkenklooster, waar Joannes jarenlang had verbleven.
De martelaren van Gorcum werden in 1675 zalig en op 27 juni 1867 heilig verklaard.
In 1928 werd de tweede Oisterwijkse parochie naar Joannes van Oisterwijk vernoemd. Zijn feestdag is 9 juli. Kapelaan en schrijver Anton Huijbers had in de jaren daarvoor geklaagd dat Joannes in zijn eigen Oisterwijk nauwelijks vereerd werd.
Literatuur: A. Huijbers, Oud Oisterwijk (Oisterwijk 1923); De Rooie Roeptoeter, nummer 44 (oktober 1997).